- τετράπορτος
- -η, -ο / τετράπορτος, -ον, ΝΜνεοελλ.αυτός που έχει τέσσερεις πόρτες («αυτοκίνητο τετράπορτο»)μσν.τετράπυλος.[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)-* + πόρτα].
Dictionary of Greek. 2013.
τετράπορτος
Look at other dictionaries:
τετρ(α)- — ΝΜΑ, και βοιωτ. τ. πετρα και θεσσαλ. τ. πετρο , Α α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο αριθμητικό τέσσερεις (για τη μορφή βλ. λ. τέσσερεις) και σημαίνει ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό είναι,… … Dictionary of Greek
